اكسیژن مصرفی ورزشكاران سه گانه در خلال دویدن بیشتر از شنا كردن است
به گزارش ایت بال ایسنا/لرستان یك دكترای فیزیولوژی ورزشی اظهار داشت: حداكثر اكسیژن مصرفی در ورزشكاران سه گانه در خلال دویدن بیشتر از شنا كردن است.
مصطفی بهرامی در گفت و گو با ایسنا اظهار نمود: یكی از بهترین روش های تمرینی كه امروزه در تمام رشته های ورزشی كاربرد موثری دارد، تمرینات تناوبی است كه این روش تمرینی برای بهبود و افزایش توان تمام دستگاه های انرژی مورد استفاده قرار می گیرد.
وی افزود: تمرین باید متنوع باشد تا علاقه ورزشكاران از بین نرود و ملالت بجای آن ننشیند. مربیان به آسانی می توانند با تغییر نوع تمرینات، شیوه اجرا و جای تمرین، اصل یاد شده را در برنامه تمرینی خود رعایت نمایند.
بهرامی تصریح كرد: تمرین تناوبی با شدت بالا (HIT) تمرینی متناوب(تمرین- استراحت) است كه با شدتی برابر یا بیشتر از ۹۰ درصد اوج اكسیژن مصرفی انجام می شود. این نوع تمرین بطور رایج به صورت وهله های كوتاه و شدید انجام شده كه به وسیله استراحت هایی كوتاه از هم جدا می شوند.
این دكترای فیزیولوژی ورزشی افزود: با عنایت به شدت تمرینات، یك تلاش HIT ممكنست از چند ثانیه تا چندین دقیقه طول بكشد كه وهله های گوناگون آن به وسیله چند دقیقه استراحت یا فعالیت با شدت كم از هم جدا می شوند. عضلات پایین تنه و بالاتنه هر دو در دوندگان و شناگران از اهمیت بالقوه ای برخوردار بوده اما با عنایت به نقش نسبی اندام ها در این دو رشته بنظر می رسد اختلافی بین آنها در میزان درگیری عضلات وجود داشته باشد.
وی افزود: حداكثر اكسیژن مصرفی در ورزشكاران سه گانه در خلال دویدن بیشتر از شنا كردن است، چون عضلات حجیم پایین تنه در خلال دویدن بیشتر درگیر هستند. در رشته ورزشی شنا از عضلات بالاتنه بیشتر از عضلات پایین تنه استفاده می شود و در عوض در دونده ها، عضلات پایین تنه بیشتر از عضلات بالاتنه درگیر هستند.
بهرامی تصریح كرد: هنگام فعالیت جسمانی، خون بوسیله تحریك اعصاب سمپاتیك و تنگ شدن عروق سایر اعضاء، به سمت عروق تارهای عضلانی كه با انبساط پذیری رگی مواجه گشته اند، روانه می شود و نیاز عضلات درگیر را پاسخ می دهد.
منبع: ایت بال
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب