میزگرد بررسی وضعیت دوچرخه سواری در ایت بال؛
۲۷۶ ایمیل برای تخریب یک فدراسیون
ایت بال: انتخابات فدراسیون دوچرخه سواری، استعفای الزامی محمود رشیدی و انتخاب سرپرست و سوء مدیریت در ادوار گذشته، تنها قسمتی از مطالب مطرح شده با حضور کارشناسان در میزگرد بررسی وضعیت این رشته المپیکی در ایرنا بود.
به گزارش ایت بال به نقل از خبرگزاری ایرنا، اواخر سال قبل بود که در پرونده ای به مشکلات فدراسیون دوچرخه سواری پرداختیم، مشکلاتی که از دوران گذشته به یادگار مانده و امروز مسؤلان و جامعه دوچرخه سواری تاوان آنرا می پردازند.
پس از بررسی مشکلات این فدراسیون در میزگردی با حضور مسؤلان و کارشناسان این رشته به چرایی افول دوچرخه سواری پرداختیم. اینکه چرا رشته این رشته مدال آور امروز درگیر مشکلات و معضلات بسیار شده تا جایی که مدال آوری ورزشکاران به آرزو تبدیل گشته است، هر چند موفقیت و کسب مدال دوچرخه سواران کشورمان در رقابت های جاده قهرمانی آسیا به شکلی سبب دلگرمی جامعه دوچرخه سواری شد و باید امیدوار بود تا قهرمانان این رشته در بازی های آسیایی هم مانند سالهای نه چندان دور عملکرد قابل قبولی داشته باشند.
بر این اساس با حضور رسول هاشم کندی سرپرست کنونی فدراسیون دوچرخه سواری و یکی از ورزشکاران و مدیران قدیمی این رشته، فرهنگ شادنیا دبیر، محمود وفایی رئیس سازمان لیگ و مصطفی چایچی از قدیمی های این رشته و البته منتقد فدراسیون، میزگرد بررسی چالش های موجود برگزار شد تا جمع بندی مناسبی از چرایی افت این رشته و رسیدن به یک راهکار مناسب داشته باشیم.
با کمبود تجهیزات به قهرمانی آسیا رفتیم
سرپرست فدراسیون دوچرخه سواری ضمن اشاره به برگزاری رقابت های جاده قهرمانی آسیا که از ۵ تا ۹ فروردین ماه سالجاری به میزبانی شهر دوشنبه تاجیکستان برگزار شد می گوید: با هر مشکلی که بود تیم ملی را راهی این رقابت ها کردیم، هر چه در توان داشتیم را انجام دادیم اما این را بدانید که در بخش تجهیزات مشکلاتی داریم که نیازمند حمایت و یک عزم جدی است و امیدوارم رکابزنان کشورمان به دوچرخه و وسایل روز دنیا مجهز شوند.
رسول هاشم کندی اضافه کرد: متاسفانه در بحث مالی مشکلاتی داریم که به امروز و روز گذشته مربوط نمی گردد و بدون شک در روند کار ما تأثیر منفی دارد اما با همه این وجود تلاش کردیم در بهترین شرایط کارمان را ادامه دهیم تا تیم ملی دوچرخه سواری کشورمان بعد از ۲ سال وقفه، در بخش مردان و زنان راهی رقابت های جاده قهرمانی آسیا شود. بر همین مبنا با برنامه ریزی صورت گرفته در رشت، گیلان، کیش، قشم و تهران اردوی آماده سازی را برگزار کردیم و در نهایت با برگزاری یک اردوی کوتاه مدت با هدف آماده سازی ملی پوشان در ترکیه راهی رقابت های جاده قهرمانی آسیا در تاجیکستان شدیم.
سرپرست فدراسیون دوچرخه سواری خاطرنشان کرد: با عنایت به مشکلات مالی که داشتیم و با رایزنی، تیم ملی را در چارچوب تیم دانشگاه آزاد راهی اردوی ترکیه کردیم تا رکابزنان کشورمان در ۲ رویداد تک مرحله ای به مصاف رقبا رفته و خودشان را پیش از جاده قهرمانی آسیا محک بزنند. با وجود همه مشکلات تیم ملی دوچرخه سواری در رقابت های جاده قهرمانی آسیا مدال آور بود. بعد از آن کارمان را در تهران ادامه می دهیم تا خودمان را برای مهم ترین رویداد سالجاری یعنی بازی های آسیایی هانگژو آماده نماییم.
پول نبود؛ برای برگزاری اردوها رایزنی کردیم
وی با تکیه بر اینکه با کوهی از مشکلات مالی مواجه بودیم و تیم باید آماده حضور در رقابت های جاده قهرمانی آسیا می شد، اظهار داشت: در شرایطی فدراسیون را بعنوان سرپرست تحویل گرفتم که دنیایی از مشکلات و معضلات پیش روی ما بود. هزینه های فدراسیون، بدهی هایی که از قبل باقی مانده بود و بحث اعزام تیم ملی در رویدادهای آتی همچون مسایلی بود که باید برای آن اقدامات لازم صورت می گرفت و با این شرایط کار را ادامه دادیم.
وی افزود: روزی که به فدراسیون آمدم حدود ۸۰۰ میلیون تومان بدهی داشتیم، متاسفانه ۵۴ درصد بودجه فدراسیون هم هزینه شده بود و دوستان قبلی خیلی هم خوشحال بودند که خوب عمل کرده اند اما متاسفانه بودجه بدون مدیریت هزینه شده بود که امروز تبعات آن دامن فدراسیون کنونی را گرفته است.
خلاقیت و هنری در جذب منابع مالی ندیدیم
وی به اهمیت جذب منابع مالی خارج از بودجه وزارت ورزش و کمیته ملی المپیک اشاره نمود و خاطرنشان کرد: اینکه پولی از جانب این ۲ نهاد به فدراسیون ها اختصاص می یابد را بگیریم، هنر نیست که دوستان به آن می بالیدند. مهم این است که توانایی و ظرفیت جذب منابع مالی خارج از این اعتبار را داشته باشیم و بتوانیم از سایر بخش ها کمک مالی، معنوی و حمایتی را با هدف تعمیم و توسعه دوچرخه سواری دریافت نماییم. مثلاً اینکه مجمع فدراسیون را در مشهد برگزار کردند چه معنایی دارد؟ با این تصمیم چقدر هزینه ها بالا می رود؟ این پول از کجا باید پرداخت شود؟ غیر از این است که از بودجه فدراسیون هزینه شده و این به معنای آن است که مدیریتی در هزینه کرد نداشتیم؟
تلاش شبانه روزی و همدلی، شاه بیت کار ما بود
سرپرست فدراسیون دوچرخه سواری افزود: دلیل اصلی عبور از بحران موجود و شرایط سخت آن روزها، همدلی و تلاش شبانه روزی همکارانم در فدراسیون بود. برخی ایام تا پاسی از شب کار می کردیم و با خرد جمعی و کار گروهی توانستیم بعضی از مشکلات را حل کرده و راه را هموار نماییم. نمی توانستیم منتظر بمانیم تا روزها بگذرد، باید کاری می کردیم و برای همین وارد عمل شدیم.
وی اضافه کرد: با رایزنی سرمربی تیم ملی موفق شدی حامی مالی بگیری تا بخشی از هزینه های فدراسیون و تیم ملی را تقبل کند که گره گشا بود. از سویی دیگر با عنایت به اینکه در دانشگاه آزاد ارتباطات خوبی داشتم از حمایت این بخش هم بهره مند شدیم تا تیم ملی را آماده حضور در رقابت های جاده قهرمانی آسیا نماییم.
هاشم کندی خاطرنشان کرد: تهیه ۱۵۰ دست لباس کامل برای تیم ملی، بخشی از هزینه های اعزام و بلیت ملی پوشان به رقابت های ترکیه و جاده قهرمانی آسیا در تاجیکستان، مباحث مالی اردوها و... از دیگر مواردی بود که با همدلی و همکاری دوستانم در فدراسیون و با حمایت حامیان مالی موفق به انجام آن شدیم و این همان خرد جمعی و همدلی است که از آن بعنوان شاه بیت کارمان یاد می نماییم.
عکس یادگاری تیم های آسیایی با دوچرخه های عتقیقه ایرانی
هاشم کندی اظهار داشت: خجالت آور است اما آنقدر در تجهیزات و لوازم از دنیای روز عقب هستیم که در رقابت هایی که حاضر می شدیم تیم ها و قهرمانان دیگر می آمدند و با وسایل ما عکس یادگاری می گرفتند. اینکه آن لوازم هنوز در اختیار ماست و کار هم می کند از یک سو و تمیز بودن این قطعات قدیمی از سویی دیگر تیم دوچرخه سواری ما را به موزه ای متحرک تبدیل نموده که همه از آن تعجب می کنند. این خوب نیست و در شان تیم ملی ایران هم نخواهد بود. دوچرخه سواری تجهیزات محور است و هر روز شاهد رشد تکنولوژی در آن هستیم اما ما هنوز درگیر قطعات سالهای قبل هستیم و این یعنی رقابت در شرایط نابرابر.
منطق یا اجبار؛ واکاوی قبولی مسئولیت با کوله باری از مشکلات
وی در مورد پذیرش مسئولیت فدراسیون با این وجود مشکلات اظهار داشت: وقتی پیشنهاد سرپرستی فدراسیون را به من دادند تصورم این بود اگر قبول نکنم فردی از بیرون خواهد آمد و شاید شناخت کاملی به فدراسیون و مسایل آن نداشته باشد. نظر من این است که هیچکس نمی تواند ما را نجات دهد مگر آنکه از همین خانواده باشد و زیر و بم دوچرخه سواری را بشناسد. ما نیازمند همکاری، همدلی و خرد جمعی هستیم. البته مدیرانی را داشتیم که از خانواده دوچرخه سواری بودند اما متاسفانه عملکرد آنها دفاعی برای ما نگذاشت. سوء مدیریتی که داشتند خسارت هایی به دوچرخه سواری زد که باید امروز تاوان آنها را بدهیم.
وی در واکنش به این سوال که آیا نگاه سنتی مدیریتی سبب بروز این مشکلات شده یا خیر، خاطرنشان کرد: این هم می تواند دخیل باشد اما در کل من نکته مدیریتی در کار دوستان ندیدم و اگر غیر از این بود باید برآیند آنرا امروز شاهد بودیم. نکته مهم دیگر مدال هایی است که کسب شده، آن مدال ها هم به علت مدیریت مسئولان وقت نبود و طی یک فرایند فعالیتی به دست آمده است اما باز هم اعتقاد دارم اگر اشتباهی صورت گرفته بازهم باید سکان این فدراسیون در اختیار فرد آشنا به این دوچرخه سواری قرار گیرد.
گزارش ایرنا به خوبی زوایای دوچرخه سواری را نشان داد
سرپرست فدراسیون دوچرخه سواری ضمن اشاره به گزارش ایت بال به نقل از خبرگزاری ایرنا در مورد مشکلات و معضلات این فدراسیون تصریح کرد: چند وقت پیش گزارشی کامل از شرایط قبل و کنونی فدراسیون در این خبرگزاری منتشر گردید که به واقع تمام زوایای مجموعه ما را نشان داد که با استقبال جامعه این رشته همراه بود. در این گزارش نکاتی اشاره شده بود که دیگر نیازی است در مورد آن صحبت نماییم و در این مجال هم فرصتی برای آن نیست چون که تکرار مکررات است.
وی خاطرنشان کرد: در اینجا می خواهم به نکاتی اشاره کنم که در آن گزارش به آن پرداخته شده بود، اما جوابی برای آن نبود. ما فدراسیون تجهیزات محوری هستیم اما چرا انبار فدراسیون با آن همه لوازم و قطعات دوربین نداشت؟ چرا به برنامه انبارداری مجهز نبود؟صحبت از انبارداری می کنند اما هیچ سند فیزیکی نداریم که به آن استناد نماییم و این یکی از نقاط ضعف فدراسیون در آن زمان بوده است.
هاشم کندی به سند ورود و خروج کالا اشاره نمود و اظهار داشت: کالا باید شماره اموال داشته باشد تا بتوان آنرا پیگیری کرد اما هیچ سیستمی نبوده و همین سبب شد امروز نتوانیم به گذشته استناد نماییم. وضعیت ساختمان فدراسیون هم یکی دیگر از شاهکارهای به جا مانده از دوره قبل است که در مورد آن بارها صحبت شده و هیچ جوابی هم برای آن نگرفتیم که چرا و بر چه اساس این گونه رفتار شده است. در فدراسیونی که بسیار علمی است دریغ از یک حرکت درست؛ متاسفانه آقایان، گذشته فدراسیون را امحا کردند و با این شرایط سخت و اسفبار وارد میدان شدیم.
انتقادپذیر هستم؛ فرزند منتقد من عضو تیم ملی است
هاشم کندی ادعای این را دارد که انتقاد پذیر است و گواه آنرا حضور فرزند یکی از منتقدان خود در تیم ملی می داند. او می گوید: کسی که شایسته حضور در تیم ملی است، نباید با انتقاد پدر او که اتفاقا یکی از قدیمی های دوچرخه سواری است تداخل پیدا کند. من اگر مدیری دلسوز و کاربلد باشم از همین نقدها هم برای موفقیت بهره می برم و باوجود آنکه برخی فکر می کنند اگر فردی نقد کرد باید همه دسترسی ها و راه ها را بست، من عقیده دارم باید با این مورد منطقی رفتار کنم چون که هر انتقادی می تواند راهگشا باشد و باید این ظرفیت را داشت که اجازه بدهیم مخالفان نظرشان را بیان کنند. چایچی یکی از قدیمی های دوچرخه سواری و از دوستان قدیمی من است، امروز در رسانه ها کارشناس دوچرخه سواری است و نقدهایی را مطرح می کند که بعضی از آنها را اصلا قبول ندارم اما دلیل نمی گردد اگر او انتقاد می کند من در تیم ملی به فرزند او ظلم کنم. من هدف عالی را می بینم که موفقیت و اعتلای این رشته است و امیدوارم انتقادها همراه با راهکار باشد تا بتوانیم در کمترین زمان به بهترین نتیجه برسیم.
وی افزود: انتقاد اگر با غرض ورزی نباشد خوب است. نباید در انتقاد مسایل شخصی را دخیل کرد چون که دیگر انتقاد نیست. از سویی دیگر نباید به مسایلی پرداخت که نه تنها سود و منفعت ندارد بلکه ضرر و زیان هم به همراه خواهد داشت و این خیلی مهم می باشد که رسانه ها و منتقدان به چه مسایلی می پردازند.
برای ارتباط از طریق های سنتی و قدیمی استفاده می کردیم
دبیر فدراسیون دوچرخه سواری به برنامه ریزی و فرهنگ سازمانی مجموعه های مدرن اشاره نمود و اظهار داشت: من از بیرون مجموعه دوچرخه سواری آمدم اما تجربه حضور در چند فدراسیون را در کارنامه دارم. اگر روند حضور نیروهای انسانی یک سازمان را بررسی نماییم مشخص می شود در کجا هستیم و مقرر است به کجا برسیم. اولویت بندی ها مشخص است و طبق یک برنامه راهبردی کارها پیش می رود اما روزی که به جمع دوچرخه سواری پیوستم هیچ شاخصه ای از فعالیتهای مدرن ندیدم و این جای نگرانی بود.
فرهنگ شادنیا خاطرنشان کرد: چندسال است که وزارت ورزش برای ارتباط بهتر و سیستمی همه چیز را الکترونیکی کرده اما فدراسیون دوچرخه سواری از این مزیت بی بهره بود و برای ارتباط با استان ها و هیات های خود از تلفن، ایمیل و فکس استفاده می کرد. متاسفانه در این فدراسیون شاهد بودیم افرادی که منفعت و اعتبار دوچرخه سواری را با بازی گرفتند خیلی راحت در جایی دیگر و در مسندی بهتر، پست و مقام گرفتند و هیچکس حتی رسانه ها هم معترض نشدند. البته در این میان یک یا دو رسانه موضوع هایی را مطرح نمودند اما آنطور که باید این مسئله پیگیری می شد، نشد و به اصطلاح آب از آب تکان نخورد.
پای پلیس فتا هم به میان آمد
او تصریح کرد: مگر می شود یک تیم کاری فدراسیون را تحویل بدهد اما اطلاعات، مدارک، ایمیل ها و یا رمزهای موجود را ندهد و برای خودش نگه دارد. چرا کاری کردند که ما مجبور شویم به پلیس فتا شکایت نماییم تا آنها وارد عمل شوند. نکته جالب این جا است که سیم کارتی که آقایان با آن کارهایشان را می کردند در فیلیپین ثبت شده بود و قابلیت پیگیری نداشت. چرا باید سیم کارتی که کارهای فدراسیون با آن انجام می شد در کشوری دیگری ثبت شود؟ مدت ها طول کشید تا پیگیری های ما به نتیجه برسد و نباید از این مسایل به سادگی گذشت.
در دوره سرپرستی از ظرفیت ها بهره بردیم
رئیس سازمان لیگ و سخنگوی فدراسیون دوچرخه سواری هم در این جلسه اظهار داشت: اردوهای داخلی همیشه برای ما هزینه داشته، با عنایت به تعداد نفراتی که در اردوها داریم روزانه برای هر نفر یک میلیون تومان باید هزینه در نظر گرفت و اگر بخواهیم یک دوره را حساب نماییم به رقمی حدود ۳۰۰ تا ۴۰۰ میلیون تومان می رسیم اما در دوره کنونی فدراسیون با آنکه با سرپرستی اداره می شد هیچ هزینه ای برای اردوهای تیم ملی پرداخت نشد و از ظرفیت حامی مالی برای اردوها بهره گرفتیم.
محمود وفایی افزود: دوره کنونی را در نظر داشته باشید و مقایسه کنید با دوره ای که حتی هزینه آمبولانس مسابقات از سال ۹۸ به بدهی معوقه تبدیل گشته بود. از طرفی دیگر به علت عدم برگزاری مسابقات از رده خودمان سقوط کرده بودیم و این اصلا خوب نبود. خراب کردن خیلی ساده است اما برای درست کردن باید یک عمر وقت بگذارید تا همه چیز سرجای خودش قرار گیرد و این اتفاقی بود که در تاریخ این فدراسیون متاسفانه روی داده است.
با چه زبانی بگوییم در تونل زمان گیر کرده ایم
او هم به تجهیزات محور بودن فدراسیون دوچرخه سواری اشاره دارد و می گوید: در دنیای کنونی و هر سال شاهد پیشرفت تکنولوژی هستیم اما ما همچنان درگیر قطعات قدیمی و از رده خارج هستیم، چون که نتوانستیم و نمی توانیم خودمان را با علم روز همراه نماییم. چرخ هایی که ما در فدراسیون داریم در ارتباط با سالهای قبل است و این در شرایطی است که همه تیم ها با دوچرخه های روز دنیا پا به رقابت ها می گذارند و این فضای رقابتی نابرابری را برای رکابزنان ما رقم می زند.
وفایی خاطرنشان کرد: دوچرخه های قدیمی مشکلاتی را بوجود می آورد که دردسرهای خویش را دارد، مثلاً در رقابت های برون مرزی حتی نمی توانیم به صورت مجانی از خدمات مسابقات استفاده نماییم چون که قطعات آنها به روز است اما چرخ های ما از قطعات قدیمی استفاده می نماید و نمی گردد آنها را روی دوچرخه های ما سوار کرد.
بودجه ۲۰ برابری لابراتور تیم های حرفه ای نسبت به بودجه فدراسیون
وفایی اظهار داشت: اینکه می گوییم جدال نابرابر فقط به خود رقابت ها و دوچرخه باز نمی گردد به این علت است که در همین شرایط سختی که ما در آن دست و پا می زنیم تیم های خارجی و باشگاه های حرفه ای شاید ۱۰ یا ۲۰ برابر بودجه فدراسیون های آسیایی تجهزات آزمایشگاهی در اختیار دارند و به شدت علمی کار می کنند، حال ببینید این تفاوت ها با فدراسیون ما چقدر زیاد است.
وی خاطرنشان کرد: بعضی از تیم ها امکاناتی دارند که حتی خود فدراسیون جهانی هم ندارد. همین هندوستان که تا چند وقت پیش برای هیچ تیمی محلی از اعراب نداشت حالا یکی از مدعیان به حساب می آید و به خوبی درحال برنامه ریزی است. آنها امروز کمپ فدراسیون جهانی دارند، پیست سرپوشیده در اختیارشان است و در حوزه بانوان خیلی موفق عمل می کنند، با این شرایط تکلیف تیم هایی مثل مالزی، هنگ کنگ، تایلند، قزاقستان و... دیگر روشن است و این نشان داده است در چه شرایط سختی قرار داریم.
وفایی می گوید: از کاستی ها و عقب ماندگی سخن گفتیم، اما حقیقت این است که بخشی از این مشکلات را میتوان با نیروی انسانی زبده حل کرد که این کار را تا امروز انجام دادیم اما بخش دیگر را نمی توان و باید برای آن قسمت فکری منطقی کرد البته اگر دوچرخه سواری برای ما مهم می باشد و از او انتظار موفقیت داریم.
از جایی ضربه خوردیم که فکر کردیم ما مسبب موفقیت ها هستیم
وفایی به گذشته نه چندان دور اشاره دارد و می گوید: دوچرخه سواری در راه خوبی قرار داشت اما پاشنه آشیل ما روزی بود که سکان دار وقت فدراسیون فکر کرد موفقیت هایی که به دست می آید به خاطر مدیریت و حضور اوست و از همان روز به بیراهه رفتیم.
وی خاطرنشان کرد: متاسفانه هیچ سوابقی از دوره های گذشته در فدراسیون موجود نیست و به شکلی همه چیز از بین رفته است و باید علت آنرا از مدیران وقت بپرسیم. نرم افزار مسابقات داشتیم اما اطلاعاتش موجود نیست و باور کردنی نخواهد بود که اطلاعات مهم یک فدراسیون به همین راحتی نیست و نابود شود. او به دوره اول قمری اشاره می کند، اگر در دوره اول مدیریت وی موفق بودیم به خاطر این بود که در آن روزها تیم خوبی داشتیم و با خرد جمعی کارها پیش می رفت اما مشکل از آنجایی آغاز شد که قمری فکر کرد تمام موفقیت ها به خاطر مدیریت و تفکر اوست که این اشتباه بود و اثرات این نگاه و تفکر اشتباه را دیدیم و تاوان آنرا مجموعه دوچرخه سواری داد.
ایمیل های سیاهی که بوی خیانت و وطن فروشی می دهد
وفایی به ارسال ایمیل هایی از داخل کشور به فدراسیون جهانی هم اشاره دارد. چرا بعضی از دوستان با آنکه ادعای دلسوزی و میهن پرستی دارند اطلاعات داخلی و مسایل ما را به فدراسیون جهانی ارسال می کنند و همین ایمیل های سیاه بود که باعث شد فدراسیون امروز با این چالش ها مواجه شود.
وی می گوید: متاسفانه برخی باوجود ادعایی میهن پرستی و بر خلاف رفتاری که از خود نشان می دهند فقط به یک جمله می اندیشند. اگر من نباشم، دیگران هم نباید باشند و این آفت ورزش ما شده است اما همین دوستان نمی دانند که با رفتار غیرمنطقی خود، اعتبار و آبروی ورزش ما زیر سوال می برند.
منتقد هستم اما در کارها غرض ورزی نمی بینم
مصطفی چایچی یکی از قدیمی های این رشته و البته از منتقدان دوره کنونی است، حضور چنین فردی در مناظره دوچرخه سواری کمک کرد تا از زاویه ای دیگر هم به این ماجرا نگاه نماییم. چایچی بعضی از صحبت های سرپرست فدراسیون را تایید می کند و در بعضی دیگر هم نظری متفاوت دارد.
او می گوید: درسال ۱۳۹۱ وقتی به فدراسیون وقت رفتم و بعنوان مدیر تیم های ملی کارم را آغاز کردم مقرر شد تا از انبار فدراسیون لیست برداری شود تا ببینیم چه وسایلی داریم و چه نداریم. قمری به من گفت از موجودی انبار فهرست برداری کنم و بعد از آن معلوم شد چه روی داده است. مثلاً یک ورزشکار ۴ دوچرخه فدراسیون را در اختیار داشت و قهرمانی دیگر هیچ! در آن دوران رئیس وقت فدراسیون دستور داد سیستم منظمی برای انبار در نظر گرفته شود و فقط شخص خودش بود که اجازه خروج انبار را می داد. تا انتهای دوره اول ریاست او مشکلی نبود اما پس از آن خیلی چیزها فرق کرد و من به علت تخلفاتی که روی داد از فدراسیون رفتم.
اصرار رئیس وقت به تخلفی آشکار
مدیر اسبق تیم های ملی دوچرخه سواری افزود: بعنوان مثال یکی از تخلفات این بود که قمری اصرار داشت فردی که درحال محرومیت ورزشی بود، مسئولیت بگیرد، طبق اساسنامه فدراسیون جهانی و طبق قوانین وادا (سازمان جهانی مبارزه با دوپینگ) فدراسیون هر کشوری موظف است تست های داخلی را در صورت مثبت شدن به اطلاع فدراسیون جهانی برساند. نام نمی برم اما آنهایی که بودند می دانند در آن ایام چه گذشت. از یکی قهرمانان ما تست گرفتند و جواب مثبت شد، نمونه دوم هم تایید و در نهایت این ملی پوش از حضور در فعالیتهای ورزشی محروم شد اما قمری اصرار داشت او باید سرمربی تیم ملی شود که من با آن مخالف بودم چون خلاف بود. این مسئله در کمیته فنی هم عنوان شد و آنجا هم مخالفت کردیم.
او می گوید: حتی زمانی که برای المپیک به ریو رفته بودیم، هم سر این مسئله صحبت کردیم اما او همچنان اصرار داشت و می گفت مجوز این کار را گرفته است. می خواستم استعفا بدهم اما به من گفت بمان تا انتخابات برگزار گردد و پس از آن رفتم اما به همه اعلام نمودند گفتند من برای استراحت رفته ام و صحبتی از کلیت و ماهیت مبحث نشد.
چایچی تصریح کرد: اگر در مقطعی از زمان موفق بودیم به این علت بود که تیم خوبی تشکیل شده بود و همه برای هم تلاش می کردند اما پس از آن افرادی حضور بهم رساندند که هیچ سنخیتی با هم نداشتند. در همان زمان فردی هم بود که مسؤلان وقت وزارت ورزش صلاحیت وی را تایید نکرده بود اما در جمع ما حضور داشت. من امروز منتقد هاشم کندی هستم اما انصافا باید قبول کرد که قمری دو دوره متفاوت داشت. دوره اول خوب و شاید هم بتوان گفت طلایی بود اما دوره دوم اصلا قابل دفاع نیست. او خودش را مغر متفکر میدان می دانست و از همان روز که این تفکر به یقین تبدیل شد به بیراهه رفتیم.
چایچی خاطرنشان کرد: انتقاد می نماییم و دلمان برای فدراسیون و مجموعه دوچرخه سواری می سوزد اما فدراسیون هم نشان داده که ظرفیت این نقدها را دارد. من اگر نقطه ضعفی ببینم حرفم را می زنم و از هیچکس هم واهمه ای ندارم اما از آن طرف جنبه های مثبت فدراسیون و سرپرست کنونی را هم می بینم. منت نمی گذارم و منت هم نمی پذیرم. به نظر من عملکرد فدراسیون نقاط مثبت و منفی را با هم داشته اما آنچه مسلم است این فدراسیون بی غرض کار می کند. نمونه آن هم این است که من نقد می کنم اما این مسایل به فرزندم که عضو تیم ملی است ربطی پیدا نمی کند و این ظرفیت خوبی است که در مجموعه دوچرخه سواری وجود دارد.
هم نقد می نماییم و هم راهکار می دهیم
وی اظهار داشت: اگر در برنامه های مختلف انتقاد می نماییم فقط برای این است که دلمان می سوزد و نمی خواهیم اشتباهات گذشته را تکرار نماییم. یادمان نمی رود که در سالهای نه چندان دور چگونه دوپینگ سازماندهی شده در فدراسیون رایج بود. وقتی در کیش ورزشکاری از تست دوپینگ فرار کرد و رئیس وقت فدراسیون با اعمال زور کاری کرد که نام آن ورزشکار مطرح نشود بسیاری از مسایل برای همه روشن شد. وقتی نمی توانیم ورزشکار را کنترل نماییم و می گویم راحت باش این یعنی کمک به دوپینگ. دوستانی که بودند می دانند چه می گویم، ورزشکاری که در کیش از تست دوپینگ فرار کرد یادشان است که چگونه فدراسیون جهانی پیگیر ماجرا بود و حتی می دانند که خیلی ها اعتقاد داشتند من به فدراسیون جهانی اطلاع رسانی کرده بودم اما بعد ها معلوم شد چه کسی این کار را کرده و همه این ها در همان روزها رقم خورد که زیاد هم از آن نمی گذرد.
۲۷۶ ایمیل برای تخریب یک فدراسیون
او می گوید: اعتراض به نهادهای بین المللی را اصلا قبول ندارم، چرا باید مسایل داخلی را این گونه حل و فصل کرد؟ متاسفانه افرادی بوده و هستند که فقط منافع خودشان مهم می باشد و هیچ عرقی به منافع ملی و دوچرخه سواری ندارند. مگر می شود این ۲۷۶ ایمیل به فدراسیون جهانی زد؟ من هم اعتقاد دارم اگر مشکلی هست باید حرف زد و سکوت، خیانت است اما اینکه به سراغ خارجی ها برویم را اصلا قبول ندارم.
وی اظهار داشت: چند وقت پیش فدراسیون جهانی ایمیلی به من زد و در مورد یک مسئله از من نظر خواست و سئوالی را بیان نمود. حقیقت این بود که در ان ایام من در ایران نبودم و همین را هم اعلام کردم. حتی آن ایمیل را به یکی از دوستان هم نشان دادم و گفتم مبحث چیست اما نباید به اسم نقد، آتش به خرمن دوچرخه سواری بیاندازیم. حتی این را بگویم که فدراسیون جهانی پیگیر تخلفات دوره های قبل این فدراسیون هم بوده و بعضی از دوستان هم اطلاعاتی به آنها داده اند.
مشکلات داخلی را با نهادهای داخلی حل کنیم
چایچی تاکید می کند: اختلاف و تضارب آرا همیشه بوده و خواهد بود. من اعتقاد دارم اگر مشکلی وجود دارد باید در وزارت ورزش، کمیته ملی المپیک یا حتی بازرسی کل کشور پیگیری شود نه اینکه به افرادی که اطلاعات درست ندارند و بیرون از مرزهای این کشور کار و زندگی می کنند، متوسل شویم. این کار سبب می شود وجه دوچرخه سواری زیر سوال برود و این خوب نیست. ما همه عضو یک خانواده بزرگ هستیم. امروز و فردا می آییم و می رویم اما کاری نماییم که نام خوب از ما بر جای بماند و فردای روزی باردیگر در چنین محفلی ما را به قضاوت نگذارند. به نظر می آید با عنایت به وضعیت گذشته کنونی این فدراسیون نیاز باشد که مسایل دوچرخه سواری را همچنان پیگیری نماییم و خبرگزاری ایرنا این فرصت را به دوستان می دهد تا با حضور خود در میزگردهای تخصصی همچنان صفحات پرونده دوچرخه سواری را با هم ورق زده تا به یک راهکار مناسب برای بازگشت به روزهای اوج این رشته ورزشی و البته پرمدال برسیم.
منبع: 8pool.ir
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب