دانشیار دانشكده علوم ورزشی مطرح كرد
چرا فضای استادیوم ها مناسب نیست؟
به گزارش ایت بال دانشیار دانشكده علوم ورزش دانشگاه اصفهان می گوید چرا پس از ۴ دهه از گذشت انقلاب، فضای فرهنگی ورزشگاه های فوتبال مناسب نیست؟
مسعود نادریان در گفتگو با ایسنا، در ارتباط با بزرگترین مشكلات ورزش كشور كه این حوزه را با چالش های مختلفی روبرو كرده است، اظهار نمود: حلقه مفقوده ورزش ایران در تمامی سطوح مقوله "ثبت ركورد" است كه همچون وظایف سازمان های ورزشی به شمار می آید و تا زمانی كه نتوانیم به صورت جامع و مدون به ثبت ركورد دست یابیم بطور حتم ورزش ایران كمی نخواهد شد و نمی تواند در راه موفقیت آمیزی گام بردارد.
ثبت ركورد به چه كار می آید؟
وی افزود: ثبت ركورد در حوزه ورزش یك اصل است، مواردی نظیر تعداد ورزشكاران، تعداد اماكن ورزشی، میانگین استفاده از اماكن ورزشی، تعداد لژیونرها در رشته های ورزشی مختلف و مواردی از این دست همچون موارد آماری حوزه ورزش است كه باید توسط سازمان های ورزشی به دست آید و تمامی آمار بروز باشد. بطور حتم زمانی كه تعداد لژیونرهای فوتبال ایران از ابتدا تابحال مورد بررسی قرار می گیرد می توان نگاه جامع تری نسبت به مساله حضور بازیكنان ایرانی در لیگ های خارجی داشت و در این رابطه بهتر برنامه ریزی كرد، یا در مثال دیگری اگر میانگین استفاده از اماكن ورزشی به صورت دقیق مشخص باشد می توان به منظور مشاركت هرچه بیشتر افراد برای استفاده از اماكن ورزشی تصمیم گیری كرد.
این عضو هیئت علمی دانشگاه اصفهان در ارتباط هرچند ثبت ركورد چه كمكی به ورزش ایران می كند؟ اظهار نمود: با ثبت ركورد می توانیم برنامه ریزی درستی در حوزه ورزش داشته باشیم و دستیابی به آمار و ارقام باعث می شود تا چه در حوزه قهرمانی و چه در حوزه همگانی علاوه بر پاسخگویی، عملكردها به نحو مطلوب تری ارزیابی شود، چون كه بطور حتم برای برنامه ریزی مدون و منسجم نیازمند آمار صحیح و واقعی و بروز هستیم تا بتوانیم از نقطه ای به نقطه دیگر برسیم.
نادریان با بیان این كه توجه به مقوله ثبت ركورد به كمی كردن ورزش ایران می انجامد و باعث می شود برپایه معیار مشخصی حركت كرد و به نتایج مطلوبی رسید، اظهار داشت: ثبت ركورد باعث توسعه متوازن ورزش خواهد شد اما متاسفانه آمار در ورزش ایران جسته و گریخته به دست می آید و فاصله زیاد تا ثبت ركورد پیوسته و مدون در ورزش كشور داریم. باید بتوانیم در تمامی سطوح معضل ثبت ركورد را حل و احیاء نماییم و برهمین اساس برنامه ریزی و تصمیم گیری نماییم.
وی در ادامه عدم ثبات مدیریتی، نتیجه گرایی محض و عملكرد سلیقه ای را از دیگر آفت های ورزش ایران دانست و اظهار داشت: متاسفانه برنامه مدون و مشخصی در حوزه توسعه ورزش قهرمانی و همگانی وجود ندارد و تا چشم اندازی مشخص تعریف نشود نمی توانیم در راه درست حركت نماییم. باید هر مدیر و مسئولی برپایه برنامه تدوین شده كار را پیش ببرد نه این كه هر مدیری برپایه تشخیص فردی عمل كند و هیچ گونه برنامه یكپارچه ای در حوزه ورزش وجود نداشته باشد.
دانشیار دانشكده علوم ورزش دانشگاه اصفهان در ادامه به نبود فضای مناسب فرهنگی در استادیوم های ورزشی كشور بعنوان یك چالش اساسی در حوزه فرهنگ ورزش اشاره و بیان كرد: اگر پس از گذشت ۴۰ سال هنوز اعلام می نماییم كه محیط های ورزشی از نظر فرهنگی مناسب نیستند بطور حتم مسیر را اشتباه طی كرده ایم، هم اكنون سوال اصلی این است كه چرا پس از ۴۰ سال از گذشت انقلاب، فضای فرهنگی ورزشگاه ها بخصوص در رشته فوتبال كه بیشترین مخاطب را دارد مناسب نیست؟
سیاستگذار اصلی ورزش ایران كیست؟
دانشیار دانشكده علوم ورزشی دانشگاه اصفهان با اشاره به اینكه هیات های ورزشی و فدراسیون ها در ایران زیر نظر وزارت ورزش و جوانان و كمیته ملی المپیك فعالیت می نمایند، عنوان كرد: هنوز سیاست گذار اصلی ورزش ایران مشخص نمی باشد، آیا این وزارت ورزش است كه تصمیم گیری می كند یا كمیته ملی المپیك سیاست گذار است؟ باید سیاست های كلی ورزش ایران مشخص شود و برپایه آن سیاست ها در سطح كلان و خرد برنامه ریزی نمود. باید توجه داشته باشیم كه در كشورهای مختلف دنیا سیاست كمیته ملی المپیك بر مبنای سیاست های كمیته بین المللی المپیك تعیین می شود و دولت صرفا در این راه حمایت كننده است.
نادریان با تاكید بر این كه پول همانند خون در رگ، برای سازمان های ورزشی عمل می كند، اظهار داشت: بودجه از الزامات ورزش است اما این كه تمامی سازمان های ورزشی به بودجه دولت متكی باشند اشتباه محض است و دولت باید چنبره خویش را از روی ورزش بردارد اما بنا به دلایلی این مورد محقق نمی گردد. دولت باید پشتیبان، تسهیل گر و سیاست گذار كلان در حوزه ورزش باشد و در نهایت ورزش را به مردم و سرمایه گذاران بخش خصوصی واگذار كند تا شاهد رشد و توسعه ورزش باشیم چونكه دخالت دولت در ورزش قهرمانی به هیچ وجه قابل قبول نیست.
نباید فدراسیون های ورزشی و ساختار در رابطه با آنها دولتی باشد
وی با اشاره به این كه دولتی بودن ورزش ایران سبب شده تا شاهد بروز مشكلات عدیده همچون مسائل مالی برای فدراسیون ها و باشگاه های ورزشی باشیم، اظهار نمود: بطور حتم خصوصی شدن فدراسیون ها و باشگاه ها باعث درآمدزایی بیشتر می شود و به هیچ وجه نباید فدراسیون های ورزشی و ساختار در رابطه با آنها دولتی باشد، علاوه بر این ساختارهایی نظیر كمیته ملی المپیك هم نمی تواند دولتی باشد و در تمام دنیا برپایه اصل داوطلب گرایی فدراسیون ها و كمیته های ورزشی مدیریت می شوند و به هیچ وجه اعضا و مسؤلان آنها حقوق ثابتی ندارند و شغل تمام وقتی به منظور فعالیت در این سازمان ها برای آنها تعریف نشده است.
دانشیار دانشكده علوم ورزشی دانشگاه اصفهان با بیان این كه در ساختار ورزش قهرمانی دنیا انتصاب وجود ندارد، تصریح كرد: برخلاف روال كشورهای توسعه یافته در ایران صرفا ظاهر قضیه حفظ می شود و به صورت مثال سه نفر كه از پیش تعیین شده هستند برای یك فدراسیون نامزد و در نهایت یكی از آنها انتخاب می شود. هرچند این روش در ظاهر و به صورت مستقیم انتصابی نیست، اما در واقع همان مسیر انتصابی طی شده است و در نهایت وقتی سیاست ها و برنامه ها مغایر با سیاست های نهادهای بین المللی باشد منجر به آن خواهد شد كه به جای دنبال كردن اهداف نهادهای بین المللی اهداف دیگری دنبال شود.
وجود استعدادهای فراوان در ورزش ایران
نادریان در انتها با اشاره به اینكه استعدادهای بالایی در رشته های مختلف ورزشی در ایران وجود دارد، اظهار نمود: جمعیت جوان ایران معادل ۲۰ تا ۳۰ میلیون نفر است و تجربه به خوبی نشان داده كه در هر رشته ای سرمایه گذاری و استعدادیابی درست صورت گرفته است توانسته ایم در رتبه های بالای دنیا قرار بگیریم. امیدوار هستیم با چاره اندیشی و گام برداشتن درست، ورزش ایران مسیر واقعی و مطلوب خویش را پیدا كند و با شكوفایی استعدادهایش به بهترین شكل ظرفیت های بالقوه را بالفعل نماید.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب